‘De GZI is een deel van mijn leven’

Het is 1985 als Alex Moes bij NAM wordt aangenomen voor een twee jaar durende opleiding tot Procesoperator bij Shell Moerdijk. Met twintig andere jongens volgt hij de opleiding om vervolgens de nieuwe fabriek in Emmen naar eigen zeggen ‘te operaten’. Wanneer de Gaszuiveringsinstallatie (GZI) in 1987 in bedrijf gaat, is Alex erbij. Hij begint als Junior Procesoperator: “Een geweldig mooie installatie. Volledig onafhankelijk van de omgeving, een soort offshore op het land!”

Minder mensenhanden

In de eerste jaren bij de GZI wordt er gewerkt met twaalf man per ploeg in continudiensten. Later verandert dit naar vier personen, waarvan twee op de GZI en twee in het veld. Vanwege minder gasopbrengst werd besloten het nodige aan de installatie aan te passen. Daarnaast werd steeds meer werk geautomatiseerd, waardoor er ook minder mensenhanden nodig waren.

Trouw aan NAM

Tot op heden is Alex Moes (51) altijd trouw gebleven aan NAM, al was dit niet altijd bij de GZI. Hij wisselt regelmatig van locatie en neemt af en toe een zijstapje binnen het bedrijf. Alex ontwikkelt zich binnen NAM tot Senior Production Supervisor en keert in 2011 terug naar de GZI in Emmen.

Samen volwassen worden

Ondanks dat er door de jaren heen veel verloop is, blijft een hechte club
over die veel met elkaar deelt. “We zaten constant bij elkaar en wisten alles van elkaar. Je maakt in al die jaren een heleboel mee, zoals trouwerijen en baby’s die geboren worden. We zijn dus met elkaar volwassen geworden. Die samenwerking mis ik nog elke dag. Nu zit iedereen over verschillende locaties versnipperd.” Niet alleen de mensen, maar ook de GZI is van grote betekenis voor Alex: “De Gaszuiveringsinstallatie is een belangrijk deel van mijn leven. Ik heb er veel tijd met alle plezier doorgebracht en ruimte gekregen om mezelf te ontwikkelen, als werknemer én als persoon. Toen ik
binnenkwam was ik nog een jonge hond, en moet je mij nu zien: ik ben
getrouwd en heb kinderen!”

Een welkome aanvulling

Ook voor de omgeving was de GZI van grote betekenis. Allereerst op het gebied van werkgelegenheid, want veel mensen kregen een baan op het terrein. Daarnaast was het ook voor omliggende bedrijven een welkome aanvulling; van supermarkt en snackbar tot de Chinees die vaak kon opdraven om eten te brengen.

Een stad bij nacht

Met de collega’s van toen heeft Alex Moes nog steeds contact. “De vriendschappen die bij de GZI zijn opgebouwd, zijn eigenlijk altijd gebleven.” Anekdotes om met elkaar te delen zijn er genoeg: “Tijdens een nachtdienst was een klep van de uitlaat van de ‘plant’ dichtgevallen. De druk was zo hoog, dat alle druk van de GZI via de fakkel eruit kwam. De vlam werd daardoor zo groot, dat het volledige terrein werd verlicht. Een
stad bij nacht. De nachtverlichting ging zelfs uit!”